کد مطلب:303679 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:106

ترجمه شخصیت آسمانی حضرت زهرا از زبان قرآن کریم
به راستی كه ترجمه مقام و منزلت حضرت فاطمه زهرا سلام آله علیها از عهده دانشمندان ربانی خارج است زیرا او كه كلمةالله العلیا و آیت عظمای الهی است چگونه بشر عادی با اطلاعات اندك می تواند به اوج مرتفع مقام آسمانیش احاطه یابد سپس او را مورد ارزیابی قرار دهد در علم منطق فرموده اند كه معّرف همیشه باید از مُعّرف عالم تر باشد تا بتواند آن كس را كه معرفی می كند درست معرفی نماید ما كه از شناخت خود عاجزیم چگونه می توانیم از بانویی سخن بگوییم كه خداوند تعالی او را حبیبه خود دانسته و در قرآن كریمش او را كوثر معرفی فرموده، و ظرف وجودش را خاستگاه یازده امام معصوم علیهم السلام گردانیده تا و كفو و همتای مولی الموحدین حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام است؟

اگر ما چیزی درباره عظمت حضرت زهرا علیهاسلام می گوئیم هرگز حق آن بانوی بزرگ اسلام را اداء نكرده ایم بلكه به میزان دریافت و آگاهی ما از شخصیت آن حضرت سخن گفته و می گوئیم ولی وقتی خداوند متعال، آفریدگار زهرا علیهاسلام در بهترین كتاب آسمانی یعنی قرآن كریم از فاطمه علیهاسلام سخن می گوید یعنی حق همان است كه خداوند بیان می كند پس در این فصل فاطمه (ع) را از نگاه قرآن ارزیابی می كنیم.

امید است كه با مطالعه این فصل از كتاب بر عشق و علاقه و ارادت خود نسبت به آن بانوی بزرگ اسلام افزوده وحقیقاً این بانو را الگوی كامل زنان جوامع اسلامی دانسته و زندگانی پر بار و ساده زیستی آن حضرت را كاملترین الگوی خانواده های خود قرار دهیم.

اینك آیات قرآنی را كه در شأن حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام تفسیر و تأویل شده است نقل می كنیم.

1 - مَرَجَ الْبَحْرَیْن یَلْتَقِیان بَیْنَهُما بَرْزَخ لایَبْغِیانِ فَبِایّ آلاءِ رَبّكُما تُكَذِّبان - یَخْرَجُ مِنْهُما الّلُؤلُؤ وَ الْمَرْجان. الرحمن/22 تا 19.

دو دریا را كنار هم قرار داد كه با هم مربوطاند، اما در میان آن دو دریا برزخی وجود دارد كه بر یكدیگر غلبه نمی كنند، (ای جن و انس) پس به كدامین نعمت های پروردگارتان تكذیب می كنید؟ از آن دو دریا، لؤلؤ و مرجان خارج می شود.

منظور از دو دریا دریای شیرین و دریای شور و تلخ است و برزخ بین آن دو دریا مانع می گردد تا آن دو با هم مخلوط نشوند.

در حدیثی از حضرت امام صادق علیه السلام در تفسیر این آیات كریمه نقل شده:

عَلُّی وَ فاطِمةُ (ع) بَحْران عَمیقان لایَبْغی اَحَدهُما عَلی صاحِبه، یَخْرُجُ مِنْهُماَ، الّلُؤلُؤ وَ الْمَرْجان، قال: الحَسَنُ وَ الَحُسین (ع).

علی و فاطمه دو دریای ژرف و عمیق اند كه هیچیك بر دیگری تجاوز نمی كند و از این دو دریای ژرف لؤلؤ و مرجان یعنی حسن و حسین خارج شده اند آری منظور از بحرین، فاطمه بحر نبوت و علی بحر ولایت، برزخ، رسول خدا است لؤلؤ امام حسن است و مرجان امام حسین سلام الله علیهم. [1] .


[1] تفسير نمونه ج 133/23 نقل از تفسير قمي / ج 344/2.